به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، به مناسبت چهل و یکمین بهار انقلاب اسلامی، کتاب «جامعه‌شناسی راهپیمایی ۲۲ بهمن» به اهتمام پژوهشکده باقرالعلوم روانه بازار نشر شد. این کتاب با تلاش حجت‌الاسلام علی جعفری و با مقدمه حسین کچوئیان عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی توسط انتشارات سوره مهر به زیور تبع آراسته شده است.
نگارنده این کتاب به دنبال پاسخگویی به این سؤال است که در عصر حاضر که در آن از مرگ سیاست سخن گفته می‌شود و این دقیقاً به معنای بی‌میلی و عدم رغبت مردم به درگیری در سیاست‌های رسمی و نهادینه دولتی است، چگونه مردم ایران هر سال در راهپیمایی ۲۲ بهمن، در حمایت از جمهوری اسلامی علیرغم همه شیطنت‌های دشمنان حماسه‌ای می‌آفرینند که جهانیان از درک آن عاجزند.
در بخشی از این کتاب مخاطبان می‌‌خوانند: یکی از مؤلفه‌های مهم فرهنگ اسلامی ایرانیان درهم تنیدگی همه جانبه اش با نظامات آیینی-شیعی است. این زیر ساخت آیینی، فارغ از کارکردهای عمومی ایرانیان، همچنین از زمینه‌های اجتماعی و فرهنگی اصلی تحقق انقلاب اسلامی در ایران به شمار می‌آید، چنان که مناسک خیابانی عاشورایی، که مهم‌ترین و چشمگیرترین آیین فرهنگی کشور است، در جریان تحولات معاصر ایران به باز تولید پدیده راهپیمایی‌های انقلابی انجامید و ادامه راهپیمایی‌ها نیز به سقوط حکومت پهلوی و تشکیل حکومت اسلامی منجر شد. راهپیمایی به همان اندازه که علت اجتماعی ایجاد انقلاب در ایران است از علل اصلی بقای انقلاب اسلامی در طول سال‌های بعد از پیروزی نیز محسوب می‌شود. این اَبر آیین که سالیانه در ترازوی ملی در جمهوری اسلامی ایران برگزار می‌شود، یکی از پدیده‌های اجتماعی مهم و چشمگیر ایران و جهان است.
نویسنده در این کتاب در قالب شش فصل زمینه‌ها و رویکردها در راهپیمایی‌پژوهی، جامعه‌شناسی ۲۲ بهمن، راهپیمایی ۲۲ بهمن و تبیین‌های علّی، راهپیمایی ۲۲بهمن و رویکردهای پدیدارشناختی، راهپیمایی ۲۲ بهمن و تحلیل‌های نمادین و مطالعه بازنمایی‌ها، راهپیمایی ۲۲ بهمن و مطالعات سیاست‌گذارانه و پدیده راهپیمایی ۲۲ بهمن را مورد ارزیابی و تحلیل قرار می‌دهد.
همچنین در فصل چهارم این کتاب درباره تفاوت‌های راهپیمایی و کارناوال آمده است: برخی از کارشناسان غربی پدیده راهپیمایی 22 بهمن را در قالب یک کارناوال توجیه و تفسیر می‌کنند. وجه اشتراک این دو پدیده در ۲ مؤلفه است: اول «پیاده‌روی» است و مؤلفه دوم «ازدحام جمعیت» است. اما میان دو پدیده راهپیمایی و کارناوال تفاوت‌های جدی هم وجود دارد.
اولین تفاوت این است که کارناوال‌ها یک ریشه مسیحی- کاتولیکی دارند که بعدها به پروتستان‌ها هم سرایت کرده است.کارناوال ها اساساً پدیده‌ی مسیحی است، یعنی مسیحیانی که می‌خواستند وارد «ماه روزه» شوند، از آنجا که وارد شدن به چنین ماهی نیازمند تمهید الزاماتی (مثل نخوردن گوشت، تخم مرغ، غذاهای چرب و ...) بود، قبل از وارد شدن به این محدودیت‌ها، در خیابان جشن مفصلی برگزار می‌کردند و از آنچه در چله مسیحی و ایام و روزه مسیحی ممنوع بود، مصرف و شادی می‌کردند. ویژگی اصلی کارناوال‌ها، ضد نظم بودن آن‌ها است. کارناوال‌ها نه تنها نظمی ندارند، بلکه مخالف نظم موجودند. طبق نظر باختین به چالش کشیدن نظام اقتصادی، اجتماعی و سیاسی هدف اصلی کارناوال است، این تفاوت عمده ای که میان کارناول‌ها با راهپیمایی ۲۲ بهمن وجود دارد.
انتهای پیام/
